Met hun plan voor ‘De Kattendijkse Huiskamer’ schreven ze zich in voor editie 2017 van Kern met Pit.
Ze noemen zichzelf de Zeeuwse Babbelaars, bij Kadoze. Yoka Heijstek, Hellen Slager, Margreet Visser en Wil Stolk vormen het bestuur, maar benadrukken dat Kadoze voor elkaar, met elkaar en door elkaar bestaat. “We dragen het met zijn allen.”
Wat was jullie droom voor de huiskamer in Kattendijke?
“Dat er in ieder geval nieuwe verbindingen zouden ontstaan. Ontmoetingen, vriendschappen en mensen die elkaar helpen. Kattendijke is een dorp met minder dan 600 inwoners en een groot buitengebied. We hadden hier een bibliotheekbus, die was weggesaneerd. Ook is het plaatselijk café gesloten, er is geen school en winkel meer. Kortom: mensen ontmoeten elkaar niet meer zomaar. Dus we wilden activiteiten organiseren om mensen samen te brengen en elkaar te leren kennen. Zoals creatieve workshops, een digitaal café, een kookgroep, een lief-en-leedcommissie en verwenmiddagen. En vanuit elkaar leren kennen kun je elkaar ondersteunen.”
Wat heeft Kern met Pit jullie gebracht?
“Ongelooflijk veel. Onze adviseur van KNHM foundation was vanuit haar werk bekend met de gemeente, dus zij kon ons vertellen hoe processen lopen, waar we op konden rekenen en hoe we dingen aan konden pakken. Daarnaast heeft een architect van Arcadis gekeken naar de indeling van de huiskamer. En volgden we workshops over het schrijven van een projectplan, maakten we kennis met fondsen en leerden we meer over het werven van die fondsen. Over het algemeen merkten we dat deuren bij gemeente, bedrijven of fondsen makkelijker open gingen als we aangaven dat KNHM foundation erbij betrokken was. Dan weten ze dat je al een keer kritisch bent beoordeeld op uitvoerbaarheid en haalbaarheid door een onafhankelijke organisatie. Dan heb je al wat credit opgebouwd.”
Hoe is het nu met de huiskamer?
“Het was een wilde droom, voor zo'n klein groepje mensen in het dorp een huiskamer met alle onkosten en bemensing. Helaas bleek een fysieke huiskamer in de praktijk niet haalbaar. We waren bang alles af te moeten blazen, maar de adviseurs hielpen ons met omdenken. Ze zeiden: ‘Maak er een reizende huiskamer van. Het hoeft niet per se fysiek te zijn. Wat jullie doen, past in een huiskamer en de ene keer is het die huiskamer en de andere keer die huiskamer.’ Toen zagen we het licht weer en zeiden we: ‘ja, we gaan gewoon door’.”
Hoe is de huiskamer nu georganiseerd?
“In het dorpshuis zit een goede keuken voor de kookgroep. In de zomer maken we gebruik van een theetuin en activiteiten, zoals creatieve workshops, vinden plaats bij iemand thuis waar werkruimte en materialen zijn. Er ontstaan nu ook extra initiatieven, zoals wandelen. Het sociale aspect komt altijd terug, maar niet op één plek. We hebben gemerkt dat de huiskamer geworteld is in het dorp.”
Dat wordt ook door fondsen gezien: jullie hebben op het We doen het zelf wel Festival een donatie van VSBfonds gekregen.
“Dat was een enorme opsteker. We moesten van tevoren ons plan indienen. Dat werd geselecteerd en ter plekke kregen we een soort examen, zo voelde het. Er werd goed doorgevraagd naar onze motivatie. Aan het eind van de dag werd bekend dat we een donatie hadden gekregen. We gingen juichend naar huis.”
Daarna zijn er meerdere donaties van fondsen gekomen. Hoe pakken jullie de fondsenwerving aan?
“We kijken goed naar waar de overheid naartoe wil. Langs die lijnen proberen we de programma’s van Kadoze op te zetten zodat het past binnen het beleid van de overheid. Deze informatie verwerken we ook in de aanvragen van fondsen. Hierbij houden we feeling met de realiteit. In ons geval: als mensen langer thuis moeten wonen van de overheid, moet er wel iets georganiseerd worden om eenzaamheid tegen te gaan en om mensen elkaar te laten ondersteunen en dat doen wij.
Fondsen aanvragen is niet iets wat je in een avond doet, je moet je goed inlezen. Houd je doelstellingen en missie in de gaten en kijk of dit in het plaatje van het fonds past. En benut kwaliteiten van mensen in je omgeving, vraag of ze mee willen denken. Zo heeft Yoka’s dochter ons geholpen die vanuit haar opleiding ervaring had met fondsen aanschrijven.”
Jullie werken veel met vrijwilligers. Hoe blijven zij enthousiast?
“Vrijwilligers zijn ontzettend belangrijk: wij zijn vrijwilligers, iedereen is hier vrijwilliger. Een keer per jaar bedanken we ze en zetten we ze extra in het zonnetje met een vrijwilligersuitje. Die waardering vinden we belangrijk. Ook zorgen we dat de activiteiten passen bij interesses en kwaliteiten van de vrijwilliger. Iemand die geen affiniteit heeft met computers vraag je niet om de digitale nieuwsbrief te verzorgen.”
Heb je nog tips voor andere initiatiefnemers?
“Tijdens zo'n project loop je altijd tegen dingen aan die je van tevoren niet had kunnen bedenken. We hadden een behoorlijke dip toen de fysieke huiskamer niet door kon gaan. Gelukkig sprong dat snel over naar groot enthousiasme met het nieuwe idee van de reizende huiskamer. Dus: blijf geloven in je droom, blijf luisteren naar de behoefte van mensen om je heen en durf te vragen.”
Tips van Kadoze:
- Gebruik bij fondsaanvragen actuele informatie over overheidsbeleid en lees je goed in. Houd je doelstellingen en missie in de gaten en kijk of dit in het plaatje van het fonds past.
- Benut de kwaliteiten van mensen om je heen, bijvoorbeeld op het gebied van communicatie.
- Stel veel vragen en overleg regelmatig met je adviseur van KNHM foundation. Tijdens een project loop je tegen dingen aan die je van tevoren niet had kunnen bedenken. En als je daar dan op door durft te vragen, blijkt dat KNHM foundation een groot netwerk heeft met lokale mensen die kunnen helpen.
- Zet vrijwilligers in het zonnetje en laat ze activiteiten doen die passen bij hun kwaliteiten en interesses.