Wat is jullie droom voor de buurt?
"We wilden graag ons dorp op een ludieke wijze op de kaart zetten. 2020 was in China ‘het jaar van de rat’, dus in Wijnaldum hadden we het jaar van de kat!
De term ‘de Winamer kat’ is al heel oud. Vroeger kregen veel dorpen een schimnaam. De herkomst van onze schimnaam is onduidelijk. Een theorie is dat er veel kattige meisjes in het dorp woonden. Van deze schimnaam kwam weer het volksrijmpje dat ons inspireerde tot dit project."
Een jaar vol katten dus, hoe hebben jullie dat aangepakt?
"Eerst hebben we een oproepje in het dorpsblad geplaatst. Daar kwamen 14 enthousiaste vrijwilligers, smoezenpoezen dus, op af! Een heel gevarieerde club: de één kwam met de meest creatieve ideeën, de ander kende overal wel iemand voor.
Daarna hebben we de rest van het dorp erbij betrokken. Van de kaatsvereniging tot het jaarlijkse dorpsfeest. Iedereen kon en wilde iets bijdragen. Zo zaten er kattenbelletjes in de jaarlijkse kerststukjes van de kerk. Het jaar ging van start met de geboorte van onze mascotte Snoesje op 1 januari. Verder werden er kattenquizen georganiseerd, hadden we met Sint Maarten fluorescerende pootafdrukjes en in plaats van een berenroute hadden wij een kattenroute met knuffelkatten achter de ramen!
Onze basisschool is drie jaar geleden opgeheven en de dichtstbijzijnde school is een eind omfietsen. Daarom worden de kinderen nu met een busje opgehaald. Er komt een fietspad met een tunneltje zodat de kinderen zelf veilig naar school kunnen. Wij hebben ervoor gezorgd dat de fietstunnel in kattenthema geschilderd wordt. Dat is misschien wel het grootste project dat we georganiseerd hebben."
Wat fijn dat er nog zoveel kon ondanks het virus!
"Ja, maar er waren helaas ook veel plannen die niet door konden gaan. Zo wilden we met NLdoet kinderactiviteiten organiseren: tegels en tassen versieren. Dit willen wij nu het komende jaar herkansen.
De Slachteloop, een wandeltocht die elke vier jaar georganiseerd wordt, werd helaas ook afgelast. Het idee was om overal langs het pad katten te plaatsen. De breiclub had er al heel veel poezen voor gebreid. Daar gaan we nu iets anders voor verzinnen.
Niets gaat weg, alles krijgt wel weer een bestemming. Aan ideeën en de organisatie lag het niet. Corona maakte het lastig, maar we hebben ons best gedaan met wat wel kon!"
Waar kijken jullie het meest trots op terug?
"Het poesiealbum. Het idee daarachter was om je buren beter te leren kennen. Het album is van deur tot deur gegaan en iedereen mocht een pagina vullen. Het is bijzonder hoe creatief mensen daarmee waren. Van kindertekeningen tot zelfgeschreven gedichten tot prachtige persoonlijke verhalen. Zodra een album vol is komt het in de bibliotheek, waar iedereen het terug kan lezen."
Welke tips hebben jullie voor toekomstige soortgelijke projecten?